خوزه امیلیو پاچِکو، نویسنده، شاعر، پژوهشگر و مترجم نامدار مکزیکی، در ۷۴ سالگی درگذشت.
خوزه امیلیو پاچِکو به‌هنگام دریافت جایزه معتبر سروانتس در سال ۲۰۰۹
به‌گزارش آسوشیتدپرس، شورای ملی فرهنگ و هنر مکزیک و انریکه پنیا نیِتو، رئیس‌جمهور این کشور خبر درگذشت پاچِکو را تأیید کردند.
خوزه امیلیو پاچِکو به‌عنوان یکی از شاعران برجسته مکزیک و یکی از مطرح‌ترین نویسندگان داستان‌های کوتاه نیز شناخته می‌شود.
پاچِکو فرزند یک حقوق‌دان بود و در۳۰ ژوئن ۱۹۳۹ در مکزیکوسیتی به‌دنیا آمد.
او در دهه ۱۹۵۰، زمانی که نوجوانی بیش نبود نخستین آثار خود را منتشر کرد و در طول زندگی‌اش چندین جایزه ادبی، از جمله در سال ۲۰۰۴ جایزه پابلو نرودا، در سال ۲۰۰۵ جایزه گارسیا لورکا و سرانجام در سال ۲۰۰۹ جایزه سروانتس، معتبرترین جایزه ادبی کشورهای اسپانیایی‌زبان را دریافت کرد.
خوزه آنتونیو رودریگرز عضو هیئت داوران وقت جایزه سروانتس در آن زمان پاچکو را به‌عنوان “نماینده کل زبان اسپانیایی” و “شاعری استثنایی، عمیق، با آزادی اندیشه و توانا در خلق جهان خود و همچنین مسلط به زبانی بی‌عیب و نقص” معرفی کرد.
خوزه امیلیو پاچِکو در دانشگاههای آمریکا و کانادا تدریس کرد و آثار نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان بزرگی چون ساموئل بکت، تنسی ویلیامز و تی.اس. الیوت را ترجمه کرده است.
از جمله مشهورترین آثار او مجموعه اشعار “بازگشت به سیزیف”، داستان‌های کوتاه “مبارزه در صحرا” و رمان “مرگ در دوردست” هستند.