محسن شریف، نویسنده بوشهری شامگاه گذشته، پس از تحمل یک دوره بیماری طولانی چشم بر جهان ما فروبست. او نویسنده‌ای‌ست که داستان‌های رمزی با نثری شاعرانه درباره تاریخ معاصر ایران می‌نوشت.
محسن شریف، نویسنده فقید بوشهری
محسن شریف در سال ۱۳۱۵ در چاکوتاهِ بوشهر متولد شده بود. او بعد از تحصیلات ابتدایی در بوشهر و شیراز، دوره متوسطه را در تهران گذراند و وارد مدرسه تربیت معلم شد، اما ناگزیر، آن را نیمه‌کاره گذاشت و بعدها از دانشگاه تهران فوق‌دیپلم معماری گرفت و به کار نقشه‌کشی و معماری ساختمان روی آورد.
از او داستان‌های بلند «فصل‌های تکراری» (۱۳۶۹)، «آس نحس» ( ۱۳۷۶) و «سال‌های صبر» (۱۳۷۹) را منتشر شده است. آخرین رمان او «تب نوبه» نام دارد که توسط انتشارات افراز در سال ۱۳۹۴ منتشر شد.
تب نوبه، نوشته محسن شریف
این رمان داستان شهری را روایت می‌کند که مردمانش از زندگی‌شان بیزارند و تلاش می‌کنند تغییر و تحولی در زندگی‌شان به وجود بیاورند، اما نیکی را از یاد برده‌اند و از عشق رویگردان‌اند. این شهر تاراج‌شده «ایالت» نام دارد.
محسن شریف در این آخرین اثری که از او به جای مانده تلاش می‌کند «جنوب» خودش را بر گرته آثاری از گابریل گارسیا مارکز و ویلیام فاکنر ابداع کند و در این راه حتی واژگان تازه‌ای را بر سر زبان مردمان این شهر خیالی می‌اندازد.
روزنامه فرهیختگان در معرفی «تب نوبه» نوشته بود: «زبان در این کتاب به جای اینکه رویکردی آشکارسازانه داشته باشد، رویکردی پنهان‌کارانه دارد، چرا که با جهانی سر و کار داریم که آزار سرتاسر آن را فراگرفته و سخن گفتن از جنبه‌های ریاکارانه‌اش کار سهلی نیست.»
دو ناشر ایرانی از انتشار این رمان به دلیل سخت‌خوانی اثر خودداری کرده بودند، اما سرانجام نشر افراز این اثر تب‌آلود با یک سویه تمثیلی و تاریخی را منتشر کرد.