رمان «برهنه در باد» نوشته محمد محمدعلی توسط نشر مرکز بار دیگر به چاپ رسید. این رمان که پیش از این در سال ۱۳۷۹ منتشر شده و تاکنون سه بار هم تجدید چاپ شده بود، در سال ۱۳۸۱ جایزه «یلدا» را از آن خود کرده است.
داستان‌های محمد محمد علی در فضاهای کارمندی شکل می‌گیرد. در «برهنه در باد» هم شخصیت اصلی داستان کارمند دولت است. او مایل است درباره یک ستوان ارتش به نام منصور مرعشی رمانی بنویسد و در همان حال متوجه می‌شود که پرونده‌ای که زیر دست اوست، به همین ستوان قمارباز و بی‌انضباط ربط دارد. ستوان هم به عنوان ارباب رجوع به او مراجعه می‌کند و سفری آغاز می‌شود و داستان‌های تو در تویی شکل می‌گیرد.
روزنامه «شرق»، چاپ تهران، درباره «برهنه در باد» می‌نویسد: «”برهنه در باد” را می‌توان داستان جست‌وجوی حقیقت در مقطعی از تاریخ دانست که در آن همه چیز دستخوش جابه‌جایی‌ها و تغییرات سریع و سرگیجه‌آور است و در چنین سرگیجه‌ای، طبیعتاً، چنین جست‌وجویی به فرجامی که در آغاز مورد انتظار جستوجوگر است نمی‌انجامد؛ چرا که واقعیت مدام دگرگون می‌شود، نقاب عوض می‌کند و جستوجوگر را به بازی می‌گیرد.»
محمد محمدعلی در این اثر پیامدهای رویدادهای سرنوشت‌ساز تاریخی در زندگی شخصیت‌هایش را بررسی می‌کند. او می‌گوید: «کار نویسنده و رمان‌نویس بازخوانی همان تاریخی نیست که مورخان حرفه‌ای گاه لحظه لحظه‌اش را نوشته و مستندسازان به تصویرش کشیده‌اند. کار و هنر نویسنده پس از اتمام کار مستندسازان شروع می‌شود و بی‌شک دخالت در آن است. دخالت نه به معنای مخدوش کردن تاریخ، بلکه تلاش برای بالازدن پرده‌های پنهان همان مستند‌ها تا از دل و درون مستند‌ها چیز دیگری بیرون بکشد. مورخان و مستندسازان وقایع را آنطور که اتفاق افتاده (البته از منظر خود) می‌نویسند و به تصویر می‌کشند تا نویسنده از میان ده‌ها و صد‌ها صفحه و تصویر چند تا را انتخاب کند و به درونشان برود و از نو آن‌ها را بازخوانی کند.»
محمد محمد علی یکی از اعضای کانون نویسندگان ایران است. آثار او در چهار سال گذشته مجوز نشر دریافت نمی‌کرد. به همین جهت او به کانادا مهاجرت کرد و اکنون در ونکوور زندگی می‌کند.
آقای محمدعلی در کانادا رمان «جهان زندگان» را منتشر کرده است.